Voordat jy jou hond nader roep vir ’n openhartige gesprek oor jou vermiste pantoffel, kom ons ontleed die wetenskap. 

Diere het nog altyd hul eie manier van kommunikeer gehad – tjirp, grom, huil, miaau, loei – om maar net ’n paar te noem. Die probleem is ons mense blink nie juis uit in die verstaan daarvan nie, ons sukkel selfs met teksboodskappe aan ons eie spesie.

Nou kan kunsmatige intelligensie uiteindelik aan ons ’n vertaler gee. Navorsers gebruik glo KI om diergeluide te dekodeer – en die resultate is nogal verstommend.

Neem byvoorbeeld Projek CETI (Cetacean Translation Initiative) wat fokus op potvisse. Hierdie diepseereuse maak nie net lukrake klikgeluide nie. 

Hulle gebruik gestruktureerde patrone, of kodas, om te kommunikeer, moontlik selfs om dinge te sê soos: “Hierdie seekat is myne,” of “Bly te kenne, ek is Bob.”

Verskillende walvisgroepe het selfs streeksakente. Ja, walvisse het dialekte – en nee, dis nie ’n grap nie. 

CETI-navorsers voer duisende van hierdie kodas in masjienleerstelsels om te sien hoe dit ooreenstem met walvisgedrag. 

Hul hoop dat ons teen 2026 ’n funksionele vertaalstelsel vir walvistaal kan hê. ’n Weergawe van Google Translate, maar vir oseaanreuse.

LEES OOK: Final farewell to Christiaan Diedericks: Master of printmaking, voice for justice

Potvisse is nie die enigste walvisse wat probeer gesels nie. Sommige wetenskaplikes glo dat boggelrugwalvisse borrelringe skep om met mense te kommunikeer. Hopelik sê hulle nie: “Verlaat asseblief ons strandpartytjie nie.”

Miskien kan ons binnekort geheime met papegaaie uitruil, óf ’n filosofiese debat met ’n dolfyn voer! Een ding is seker: as KI ons kan help om diere beter te verstaan, kan dit ons help om hulle beter te versorg en die natuurlike wêreld beter te beskerm.

Tot dan, hou aan om met jou kat praat. Eendag mag hy dalk eintlik antwoord.

Lees meer

OFM Nuus mvh